Nature's Plus Animal Parade Kids Immune Booster 90chw.tabs - για ένα ισχυρό, αποτελεσματικό παιδικό ανοσοποιητικό σύστημα

Κάθε μασώμενο ζωάκι περιέχει βιταμίνες Α, C, E, ψευδάργυρο και μίγμα υγιεινών τροφών και βοτάνων: συμπυκνωμένο-ζυμωμένο χυμό σταφυλιού (χωρίς αλκοόλ), πράσινο τσάι (χωρίς καφεΐνη), κουρκουμά, σκόρδο (άοσμο), φύλλο ελιάς, μανιτάρι shiitake. Επιπλέον, περιέχει οξεόφιλο (4 εκατομμύρια ζωντανά κύτταρα) για υγιή εντερική χλωρίδα και μέγιστη απορρόφηση των συστατικών. Με απίθανη γεύση τροπικών φρούτων. Υποαλλεργικό.

Τα παιδιά βρίσκονται σε αυξημένη επαφή με τα μικρόβια, ενώ η καθαριότητα και η υγιεινή δεν είναι στις προτεραιότητές τους! Έτσι, έχουν ιδιαίτερες διατροφικές ανάγκες για άριστη λειτουργία του ανοσοποιητικού τους συστήματος. Το Kids Immune Booster με τα μοναδικά ανοσοενισχυτικά συστατικά που περιέχει αποτελεί τον καλύτερο σύμμαχο για ένα ισχυρό, αποτελεσματικό παιδικό ανοσοποιητικό σύστημα. 

Συνήθης Χρήση: Δύο μασώμενες ταμπλέτες την ημέρα.

Πληροφορίες για τα συστατικά που περιέχονται :

Η βιταμίνη Α συμβάλλει στην ανάπτυξη των οστών, των δοντιών, καθώς και στη διαδικασία της αναπαραγωγής (λειτουργία των όρχεων και ωοθηκών).

Απαραίτητη για την ανάπτυξη τoυ εμβρύου, την ανάπτυξη και διαφοροποίηση των ιστών. Βoηθάει στην αντιμετώπιση της τυφλότητας κατά τη νύχτα και άλλων oφθαλμικών παθήσεων. Αυξάνει την αντίσταση τoυ oργανισμoύ στις μoλύνσεις τoυ αναπνευστικoύ συστήματoς, τoυ στόματoς, τoυ oυρoγεννητικoύ συστήματος.

Απαραίτητη για την υγεία του δέρματος και των μαλλιών.

Πoλλές κλινικές μελέτες έχoυν δείξει ότι η βιταμίνη Α και η Β-Καρoτίνη εμπoδίζoυν την καρκινoγένεση και καταπoλεμoύν διάφoρα είδη καρκίνoυ και, ιδίως, τoν καρκίνo τoυ πνεύμονα. Νεότερες μελέτες υποδεικνύουν ότι η αντικαρκινική δράση οφείλεται περισσότερο στις αντιοξειδωτικές ιδιότητες της Β-Καροτίνης παρά στην βιταμίνη Α.

Σημείωση: Η βιτ. Α μετράται σε IU (Διεθνείς Μονάδες) και σε mcg ή mg. Ένα mcg αντιστοιχεί σε 3,33 ΙU. Επομένως 1.000 mcg (1 mg) αντιστοιχούν σε 3.330 ΙU και 10.000 mcg (10 mg) σε 33.000 IU.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ - ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ: Υψηλές δόσεις βιταμίνης Α (συνήθως άνω των 30.000 IU) για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να είναι τοξικές και πρέπει να αποφεύγονται, εκτός αν υπάρχει ιατρική παρακολούθηση. Οι έγκυες και τα παιδιά θα πρέπει να αποφεύγουν δόσεις βιταμίνης Α άνω των 10.000 ΙU ημερησίως (εκτός αν υπάρχει διαφορετική ιατρική oδηγία).

Υπενθυμίζουμε ότι τα παραπάνω ισχύουν για τη βιταμίνη Α και όχι για τη βήτα καροτίνη (προβιταμίνη Α), η οποία δεν έχει τοξικότητα.

Η βιταμίνη C είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη απαραίτητη για την ανάπτυξη των ιστών, τη λειτουργία των επινεφριδίων, την υγεία των οστών, δοντιών και ούλων. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά στην πρόληψη/θεραπεία του καρκίνου και των παρενεργειών της ακτινοθεραπείας και προστατεύει από τις λοιμώξεις, τις τοξίνες, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, τα ηπατοτοξικά φάρμακα.

Mελέτη με ποντίκια στα οποία χορηγήθηκαν υψηλές δόσεις acetaminophen ή κοκαΐνης έδειξε ότι η βιταμίνη C μείωσε τις βλάβες στο ήπαρ κατά 80% (Drug and Nutrient Interactions, 1984, 33-41).

H βιταμίνη C παίζει ουσιώδη ρόλο στη σύνθεση του κολλαγόνου και στη διαδικασία της επούλωσης των πληγών και των καταγμάτων, καθώς και στη σύνθεση των ορμονών που ελέγχουν το στρες.

Είναι επίσης απαραίτητη για το μεταβολισμό του φολικού οξέος, της τυροσίνης και της φαινυλαλανίνης, ενώ διεγείρει την παραγωγή της ιντερφερόνης.

Τακτική λήψη βιταμίνης C φαίνεται ότι μειώνει τη συχνότητα των κρυολογημάτων, ενώ, αποδεδειγμένα, μειώνει τη σοβαρότητά τους. Μειώνει επίσης την κακή χοληστερίνη (LDL) και εμποδίζει την οξείδωσή της, προστατεύοντας έτσι από αρτηριοσκλήρωση, ενώ αυξάνει την ευεργετική χοληστερίνη (HDL).

Η βιταμίνη C έχει ήπια αντιυπερτασική δράση.

Oι καπνιστές έχουν μεγαλύτερες ανάγκες βιταμίνης C, αφού παρουσιάζουν συχνότητα ανεπάρκειας σε αυτήν αυξημένη κατά 200-400%, σε σχέση με τους μη καπνιστές (Federation Proceedings 43, 1984, 861).

Mελέτη έδειξε ότι η αύξηση πίεσης που σημειώνεται αμέσως μετά το κάπνισμα μειώθηκε με τη χορήγηση 400 mg βιταμίνης C (Nutr. Research 3, 1983, 653-661).

H βιταμίνη C έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και είναι απαραίτητη, τόσο για την καταπολέμηση πλήθους ασθενειών, όσο και, προληπτικά, για τη διατήρηση της υγείας. Kλινική μελέτη έδειξε ότι άνδρες που κατανάλωναν 300 mg βιταμίνη C ημερησίως, με τη διατροφή τους και με συμπληρώματα διατροφής, είχαν κατά 40% μειωμένη θνησιμότητα σε σχέση με άλλους που κατανάλωναν 30 mg βιταμίνης C ημερησίως.

Η βιταμίνη Ε είναι λιποδιαλυτή, αντιοξειδωτική, σημαντική για την πρόληψη του καρκίνου και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, διορθώνει τις βλάβες των ιστών και είναι χρήσιμη στην αντιμετώπιση του προεμμηνορροϊκού συνδρόμου, ενώ είναι τόσο αποτελεσματική κατά των πόνων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και της ρευματοειδούς (αγκυλωτικής) σπονδυλίτιδας, όσο και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονικά φάρμακα (NSAID). Εξ άλλου, σύμφωνα με μελέτη σε ηλικιωμένα άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, η λειτουργία των πνευμόνων τους βελτιώθηκε με την αύξηση της βιταμίνης Ε στη διατροφή τους (Am J Resp Med, 1996, 154: 1401-04).

Η βιταμίνη Ε μειώνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων, βοηθά στην αποφυγή θρομβώσεων, στη μείωση της πίεσης, στην πρόληψη του καταρράκτη, στην επούλωση και περιορισμό των ουλών. Μελέτη του Εθνικού Oφθαλμ. Ινστιτ. των Η.Π.Α. έδειξε ότι η τακτική λήψη φυσικής βιταμίνης Ε μειώνει τον κίνδυνο καταρράκτη τουλάχιστον κατά 30% (Ophthal, 1998, 831 - 36).
Προλαμβάνει τις βλάβες των κυττάρων, εμποδίζοντας την οξείδωση των λιπών και το σχηματισμό ελεύθερων ριζών. Επιβραδύνει τα γηρατειά και ενδέχεται να προλαμβάνει τις δερματικές κηλίδες των ηλικιωμένων. Είναι πολύ χρήσιμη στην αντιμετώπιση της ινοκυστικής πάθησης του μαστού (fibrocystic breast) (Nutrition Research 2, 1982: 243-47).

Η βιταμίνη Ε εθεωρείτο κατά το παρελθόν ως η βιταμίνη της γονιμότητας, όπως δηλώνει και το επιστημονικό της όνομα: Τοκοφερόλη [τόκος (=τοκετός) + φέρω]. Αυτό έχει αποδειχθεί για ορισμένα ζώα με τα οποία έγιναν οι αρχικές μελέτες, όχι όμως και για τους ανθρώπους, τουλάχιστον σε τέτοιο βαθμό, ώστε να δικαιολογεί την ονομασία. Πάντως, σύμφωνα με μια μελέτη, η βιτ. Ε αυξάνει την κινητικότητα των ανδρικών σπερματοζωαρίων.

Η ανεπάρκεια βιταμίνης Ε μπορεί να οφείλεται σε γενετικούς λόγους (ελαττωματική σύνθεση λιποπρωτεϊνών), σε κακή απορρόφηση των λιπών, λόγω ηπατοχολικών ή παγκρεατικών εντερικών παθήσεων ή σε μακροχρόνια ακατάλληλη διατροφή. Το πρώτο σύνδρομο μιας σοβαρής, επί πολλά χρόνια, ανεπάρκειας είναι η περιφερική νευροπάθεια.

Μικρές δοσολογίες βιταμίνης Ε είναι κατάλληλες για προληπτικούς σκοπούς, ενώ για αξιόλογα θεραπευτικά αποτελέσματα απαιτούνται δοσολογίες 400 - 1200 IU φυσικής βιταμίνης Ε. Ας σημειωθεί ότι η φυσική βιταμίνη Ε (από φυτικά έλαια) είναι πολύ αποτελεσματικότερη από τη συνθετική (από πετροχημικά).

ΑΓΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ 

H βιταμίνη Ε μειώνει, αλλά και προστατεύει από οξειδώσεις τόσο την κακή χοληστερίνη (LDL) όσο και τα τριγλυκερίδια, η οξείδωση των οποίων προκαλεί την αθηρωματική πλάκα. Η πλάκα αυτή μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά προβλήματα, με τη στένωση των αγγείων και τη σκλήρυνση των τοιχωμάτων τους που προκαλεί, καθώς και με το ενδεχόμενο να αποσπασθούν κομμάτια της πλάκας και να προκαλέσουν απόφραξη αγγείων της καρδιάς, των πνευμόνων, του εγκεφάλου ή άλλων οργάνων.

Επειδή τις περισσότερες πιθανότητες για μια τέτοια απόφραξη έχουν οι στεφανιαίες και καρωτίδες αρτηρίες, οι κίνδυνοι για έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο είναι αυξημένοι.

Μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων βιταμίνης Ε περιορίζει το σχηματισμό πλάκας κατά 25-50%. Πολλές επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Ε συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρδιοπαθειών.

Σε διπλά-τυφλή μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, χορηγήθηκαν 400-800 mg φυσικής βιταμίνης Ε σε 2000 άτομα με διαπιστωμένες (με καρδιογράφημα) καρδιαγγειακές παθήσεις. Μετά 510 μέρες τα άτομα αυτά παρουσίασαν 77% λιγότερα μη θανατηφόρα εμφράγματα, σε σχέση με τα άτομα που δεν έλαβαν τη βιταμίνη Ε. Ως προς τα θανατηφόρα εμφράγματα δεν υπήρξε διαφορά, πράγμα που θα μπορούσε να αποδοθεί στη μικρή διάρκεια της έρευνας.

Σε άλλη διπλή-τυφλή μελέτη διαπιστώθηκε η επιβράδυνση της εξέλιξης όλων των αρτηριακών αλλοιώσεων σε άνδρες με στεφανιαία νόσο που λάμβαναν μόλις 100 IU ή λίγο περισσότερο βιταμίνης Ε (JAMA, 273(23), 1995, 1849-54).

Μελέτη σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μπάι πας στεφανιαίας αρτηρίας έδειξε ότι η χορήγηση βιταμίνης Ε μαζί με βιταμίνη C, αμέσως πριν ή αμέσως μετά την επέμβαση, είχε σαν αποτέλεσμα λιγότερα ισχαιμικά ηλεκτροκαρδιογραφικά επεισόδια και μικρότερη ανάγκη ντοπαμίνης κατά την περιεγχειρητική περίοδο (Ann Thorac surg, 59, 1995, 1519-23).

Άλλη μελέτη που έγινε για να διαπιστωθεί η προληπτική αξία της βιταμίνης Ε, έδειξε ότι ακόμη και μικρές δόσεις μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης της στεφανιαίας νόσου.

Σε άλλη μελέτη με υγιή άτομα διαπιστώθηκε ότι η λήψη βιτ. Ε, σε δόσεις των 200 ΙU για δύο εβδομάδες, οδήγησε σε μείωση συγκόλλησης αιμοπεταλίων κατά 75%. Όταν η δόση έγινε 400 IU το παραπάνω ποσοστό αυξήθηκε σε 82% (Blood, 73, 1989, 141-49).

ΚΑΡΚΙΝOΣ 

Η βιταμίνη Ε προστατεύει τα κύτταρα και τους ιστούς από τις ελεύθερες ρίζες και διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα. Αυτό εξηγεί την αποδεδειγμένη προληπτική - θεραπευτική της δράση για μεγάλο φάσμα καρκίνων, μεταξύ των οποίων πνεύμονα, στόματος, προστάτη, παχέος και ορθού εντέρου, παγκρέατος, ήπατος, στήθους, τραχήλου της μήτρας.

Πολυάριθμες επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι υψηλά επίπεδα βιταμίνης Ε στο αίμα συνδέονται με χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης καρκίνου.

Σε μελέτη με 5000 γυναίκες βρέθηκε ότι εκείνες που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης Ε στο αίμα παρουσίαζαν 5 φορές μικρότερες πιθανότητες να προσβληθούν από καρκίνο σε σχέση με εκείνες που είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα (British J Cancer, 49, 1984, 321-24).

Άλλη μεγάλη μελέτη διάρκειας 8 χρόνων, στην οποία έλαβαν μέρος 15.000 γυναίκες, επιβεβαίωσε τη σχέση μεταξύ χαμηλών επιπέδων βιταμίνης Ε στο πλάσμα του αίματος και κινδύνου εμφάνισης πολλών μορφών καρκίνου. Η έρευνα διαπίστωσε ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους επιθηλιακούς καρκίνους (Intern J Epidem, 17, 1988, 281 86).

Μελέτη με καρκινοπαθείς έδειξε ότι εκείνοι που είχαν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Ε και σεληνίου παρουσίαζαν 11 φορές μεγαλύτερη θνησιμότητα από αυτούς που είχαν σχετικώς υψηλά επίπεδα (British Med J, 290 Feb 9, 1985, 417-20).

Μελέτη με αρουραίους στους οποίους χορηγήθηκε καρκινογόνος χημική ουσία (διμεθυλοβενζανθρακένιο) για πρόκληση καρκίνου του στήθους έδωσε τα εξής αποτελέσματα:

α) Η βιταμίνη Ε μόνη της δεν μπόρεσε να εμποδίσει την εμφάνιση καρκίνου.

β) Το σελήνιο μόνο του έδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα.

γ) O συνδυασμός βιταμίνης Ε και σεληνίου έδωσε τα καλύτερα αποτελέσματα (Cancer Research, 43, 1983, 5335-41).

Διπλή-τυφλή πενταετής μελέτη τυχαίου δείγματος που έγινε στην Κίνα έδειξε ότι η χορήγηση σχετικά χαμηλών δόσεων βιταμίνης Ε, βήτα καροτίνης και σεληνίου περιόρισε κατά 42% την εμφάνιση καρκίνου του οισοφάγου, ενώ μείωσε σημαντικά και τη συνολική θνητότητα από καρκίνους (Cancer Research, 54 (7 suppl), 1994, 2029s-31s).

Μεγάλη μελέτη με 25.800 άτομα έδειξε ότι υψηλά επίπεδα βιταμίνης Ε στο αίμα μειώνουν τους κινδύνους εμφάνισης καρκίνου του στόματος σε άτομα μεγάλης ηλικίας (Cancer Research 53, 1993, 795-98). Άλλες οκτώ μελέτες έδειξαν ότι η βιταμίνη Ε μαζί με βήτα καροτίνη προκαλούν υποχώρηση της στοματικής λευκοπλακίας, ενώ και τα άλλα αντιοξειδωτικά φάνηκε ότι παίζουν ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου του στόματος.

Σε άλλη μελέτη με 81 πάσχοντες από στοματική λευκοπλακία εδόθησαν για 9 μήνες 800 IU βιταμίνης Ε, 1000 mg βιταμίνης C και 30 mg βήτα καροτίνης. Το 55,6% των ασθενών που ολοκλήρωσε το πρωτόκολλο είχε ολική ή μερική εξαφάνιση των στοματικών πληγών. Τα καλύτερα αποτελέσματα είχαν όσοι απείχαν κατά τη διάρκεια της μελέτης από το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Μεγάλη μελέτη στη Φινλανδία έδειξε ότι ο κίνδυνος καρκίνου του πνεύμονα σε μη καπνιστές ήταν 12 φορές μεγαλύτερος σε άτομα που είχαν χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Ε στο αίμα σε σχέση με τα άτομα που είχαν επαρκή επίπεδα βιταμίνης Ε. Δυστυχώς, στην περίπτωση των καπνιστών τα αποτελέσματα της μελέτης δεν έδειξαν κάποια αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ αυτών που είχαν χαμηλά και αυτών που είχαν επαρκή επίπεδα βιταμίνης Ε.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί μελέτη, σύμφωνα με την οποία, η χορήγηση, προεγχειρητικά, συνδυασμού βιταμινών Ε, C και Α σε ασθενείς με καρκίνο στομάχου είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση των μετεγχειρητικών επιπλοκών από 30,9% σε 1,9% (Vopr Onkol, 1989, 35:1942-45).

ΣOΒΑΡΕΣ ΝΕΥΡOΛOΓΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Σύμφωνα με μελέτη διάρκειας 2 ετών, η οποία δημοσιεύθηκε στο μεγάλου κύρους ιατρικό περιοδικό New England Journal of Medicine (1997, 336: 11 - 12) η χορήγηση 2000 IU βιταμίνης Ε ημερησίως σε ασθενείς με μέτριας σοβαρότητας Alzheimer επιβράδυνε σημαντικά την εξέλιξη της ανίατης αυτής νόσου.

Oι ίδιες ή και υψηλότερες δοσολογίες (3200 IU), σε συνδυασμό με υψηλές δόσεις βιτ. C (2-3 g) έχουν χρησιμοποιηθεί για επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου του Πάρκινσον.

Εξ άλλου, δόσεις βιταμίνης Ε μέχρι 1600 ΙU για 6 - 12 εβδομάδες επέφεραν σημαντική μείωση των συμπτωμάτων της όψιμης δυσκινησίας.

ΑΝOΣOΠOΙΗΤΙΚO ΣΥΣΤΗΜΑ 

Η βιταμίνη Ε είναι το σπουδαιότερο λιπόφιλο (λιποδιαλυτό) αντιοξειδωτικό του σώματος, παίζοντας σπουδαίο ρόλο στην προστασία των κυτταρικών μεμβρανών από τις ελεύθερες ρίζες και την πρόληψη του οξειδωτικού στρες.

Το οξειδωτικό στρες θεωρείται σημαντικός παράγων στην παθογένεση πολλών χρόνιων εκφυλιστικών παθήσεων ή/και λοιμώξεων, μεταξύ των οποίων και το AIDS, όπως έδειξε μελέτη κατά την οποία οι ασθενείς που είχαν τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης Ε στο αίμα τους είχαν πολύ καλύτερη εξέλιξη της νόσου από εκείνους που είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα (AIDS, 1997: 613-20). Η βιταμίνη Ε ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα διεγείροντας την παραγωγή αντισωμάτων και λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, ιδίως για τις μεγαλύτερες ηλικίες.

Ανεπάρκεια βιταμίνης Ε οδηγεί σε ανεπαρκή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Όμως και σε άτομα με κανονικά επίπεδα βιταμίνης Ε, η χορήγησή της βελτιώνει τη λειτουργία του συστήματος, όπως έδειξε κλινική μελέτη με 88 ασθενείς ηλικίας άνω των 65 ετών. Κατά τη μελέτη οι ασθενείς χωρίσθηκαν σε 3 ομάδες, λαμβάνοντας επί 235 μέρες διαφορετικές δοσολογίες. Η 1η ομάδα έλαβε 60 IU βιταμίνης Ε ημερησίως, η 2η ομάδα 200 IU και η 3η ομάδα 800 IU. Η βελτίωση της λειτουργίας των Τ-κυττάρων ήταν 20% για την 1η ομάδα, 58% για τη 2η ομάδα και 65% για την 3η ομάδα. Καμία παρενέργεια δεν παρατηρήθηκε (JAMA, 1997, 277: 1380-6).

ΑΘΛΗΤΙΣΜOΣ

Μελέτες έχουν δείξει ότι το έντονο σωματικό στρες και οι έντονες αθλητικές δραστηριότητες, είτε πρόκειται για αθλήματα δύναμης, είτε για αθλήματα αντοχής, προκαλούν σημαντική αύξηση των παραγόμενων από το σώμα ελεύθερων ριζών, οι οποίες, με τη σειρά τους, τείνουν να προκαλέσουν βλάβες στους μυς.

Ακόμη και όταν οι βλάβες αυτές δεν είναι σοβαρές, το σώμα χρησιμοποιεί πρωτεΐνες και πολύτιμη ενέργεια για τη διόρθωσή τους, πράγμα που στην πράξη σημαίνει απώλεια μυϊκής μάζας και λιγότερη διαθέσιμη ενέργεια.

Από τα παραπάνω συνάγεται ότι η βιταμίνη Ε είναι ένα σημαντικό βοήθημα για αθλητές, όχι τόσο για άμεσες αποδόσεις, αλλά για προστασία και μεσο-μακροπρόθεσμη απόδοση. Παρόλα αυτά, υπάρχουν φαίνεται κάποια αθλήματα που η βιταμίνη Ε προσφέρει και άμεσα αποτελέσματα. Έτσι, π.χ., ορειβάτες που λάμβαναν βιταμίνη Ε λίγες ώρες πριν την αναρρίχηση είχαν καλύτερες επιδόσεις, όταν οι αναρριχήσεις γίνονταν σε μεγάλα υψόμετρα. Εκτός αυτού η βιταμίνη Ε είναι πολύ χρήσιμη και για όσους γυμνάζονται ή κάνουν αθλητισμό περιστασιακά: πρόσφατη έρευνα από το Πανεπιστήμιο Tufs της Βοστώνης έδειξε ότι τα άτομα αυτά υπέφεραν από λιγότερους μυϊκούς πόνους και τραυματισμούς, όταν έλαβαν για 3 μήνες βιταμίνη Ε (Exper Biol Conf, 2002).

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Η βιταμίνη Ε μετράται σε IU (International Units/Διεθνείς μονάδες) και σε mg, η αντιστοιχία τους δε είναι: 1 IU = 0,666 mg.

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ - ΠΡOΦΥΛΑΞΕΙΣ 

Παρόλο που η βιταμίνη Ε είναι λιποδιαλυτή έχει σχετικά μικρή τοξικότητα, ακόμη και σε πολύ υψηλές δοσολογίες. Ας σημειωθεί ότι το 60 - 70 % της βιταμίνης Ε που λαμβάνεται με τις τροφές αποβάλλεται διά των κοπράνων.

Επειδή η βιταμίνη Ε επιβραδύνει τη συγκόλληση των αιμοπεταλίων θα πρέπει να λαμβάνεται με μεγάλη προσοχή από άτομα με πληγές που έχουν τάση αιμορραγίας (π.χ. αιμορραγικά πεπτικά έλκη), από άτομα με ιστορικό αιμορραγικών εγκεφαλικών επεισοδίων και από άτομα με κληρονομικές αιμορραγικές παθήσεις, όπως η αιμοφιλία.

Μελέτες έχουν δείξει ότι παρενέργειες από υψηλές δοσολογίες βιταμίνης Ε (πάνω από 1000 IU) είναι σπάνιες, περιλαμβάνουν δε πονοκεφάλους, ναυτία, μυϊκή αδυναμία, γαστρεντερικές διαταραχές.

Βοτανική (και αγγλική) ονομασία: Curcuma longa (Turmeric)

Ενεργό μέρος φυτού: Ρίζωμα

Ενεργά συστατικά: curcumin

Ιδιότητες: Αντιφλεγμονικό, αντιοξειδωτικό, ενισχυτικό του ανοσοποιητικού συστήματος, πιθανότατα με αντικαρκινικές ιδιότητες. Μελέτες in vitro με ζώα και ολιγάρυθμες με ανθρώπους έδειξαν ότι το turmeric περιορίζει τόσο τις περιπτώσεις καρκινογένεσης, όσο και τον αριθμό και το μέγεθος των όγκων, καθώς και τις μεταστάσεις. Προστατεύει από καρκινογόνες ουσίες (όπως του καπνού) και από την τοξικότητα χημικών ουσιών και αντικαρκινικών φαρμάκων (παρατηρήθηκε σημαντική προστασία συκωτιού, πνευμόνων, νεφρών).

Αντισκληρωτικό. Αντιθρομβωτικό. Αντιαρθριτικό. Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα βελτιώνει την πρώιμη δυσκαμψία, την ικανότητα βαδίσματος και το πρήξιμο των αρθρώσεων. Αντιμικροβιακό, αντιικό, αντιμυκητιασικό. Φαίνεται ότι βοηθά στην επούλωση δερματικών πληγών στους διαβητικούς και προστατεύει από τον γεροντικό καταρράκτη.

Μελέτη σε ανθρώπους έδειξε σημαντική βελτίωση στη χρόνια πρόσθια ραγοειδίτιδα. Αυξάνει σημαντικά την έκκριση χολικών αλάτων. Αυξάνει τη διαλυτότητα της χολής και την έκκριση χοληστερίνης και χολερυθρίνης. Πιθανώς αποτελεσματικό στην πρόληψη χολολιθίασης. Πιθανώς κατά της σπαστικής κολίτιδας και του πεπτικού έλκους. Εγκεκριμένο από την γερμανική επιτροπή Ε για παθήσεις ήπατος και χολής, δυσπεψία, απώλεια όρεξης.

Συνεργικά βότανα: Astragalus, OPC, Echinacea, Garlic, Green tea, Schisandra, Goldenseal, Pau d`arco, Bromelain. Εξαιρετικός επίσης είναι ο συνδυασμός με Piper nigrum (bioperine) για πολύ καλύτερη αξιοποίηση της δυσαπορροφούμενης κουρκουμίνης.

Αντενδείξεις - Προφυλάξεις: Πολύ ασφαλές. Καλύτερα να λαμβάνεται με το φαγητό. Λαμβανόμενο σε πολύ υψηλές δοσολογίες ή/και εκτός φαγητού ενδέχεται να προκαλέσει ερεθισμό στομάχου σε ορισμένα άτομα. Όσοι έχουν απόφραξη χοληδόχου κύστης ή πέτρες χολής που προκαλούν πόνο θα πρέπει να συμβουλευτούν το γιατρό τους πριν πάρουν turmeric. Όσοι παίρνουν αντιπηκτικά/αντιθρομβωτικά φάρμακα θα πρέπει να ενημερώσουν το γιατρό τους (το turmeric μπορεί να ενισχύσει τη δράση των φαρμάκων αυτών).

O γαλακτοβάκιλλος Lactobacillus acidophilus (οξεόφιλος) είναι το κύριο είδος ευεργετικών βακτηρίων που βρίσκονται στο λεπτό έντερο. Υπάρχει επίσης στον κόλπο της γυναίκας, πράγμα απολύτως φυσικό και επιθυμητό, αφού η εκεί παρουσία του βοηθάει στον έλεγχο των επιβλαβών βακτηρίων και μυκήτων.

O οξεόφιλος, όπως και όλοι οι γαλακτοβάκιλλοι (υπάρχουν τουλάχιστον 56 είδη), είναι κατά Gram θετικό, αναερόβιο, κατά βάση, βακτήριο, υπό δεδομένες συνθήκες όμως μπορεί να γίνει αερόβιο. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί μπορεί να στερήσει το οξυγόνο από επιβλαβείς αερόβιους μικροοργανισμούς. Όπως υπονοεί και η λέξη "αερόβιος", το οξυγόνο είναι απαραίτητο για την επιβίωση των οργανισμών αυτών.



OΞΕOΦΙΛOΣ ΚΑΙ ΠΕΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ 

O οξεόφιλος είναι ουσιώδους σημασίας για την υγεία του γαστρεντερικού συστήματος, γενικά, και για την καλή πέψη ειδικότερα, δεδομένου ότι παράγει ένζυμα που διευκολύνουν την πέψη των πρωτεϊνών, των λιπών και, κυρίως, των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Πράγματι, ο οξεόφιλος παράγει το ένζυμο λακτάση που είναι απαραίτητο για την πέψη (υδρόλυση) της λακτόζης, ενός δισακχαρίτη που βρίσκεται στο γάλα. Σε αρκετά άτομα η έκκριση λακτάσης από τους αδένες του λεπτού εντέρου είναι ανεπαρκής, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν συμπτώματα, όπως αέρια και διάρροια, μετά την κατανάλωση γάλακτος και (σπανιότερα) γαλακτοκομικών προϊόντων.

Σε κλινική μελέτη με πάσχοντες από δυσπεψία, οφειλόμενη σε δυσβακτηρίωση (δυσβίωση) χορηγήθηκε οξεόφιλος σε κάψουλες. Ταχύτερα αποτελέσματα είχαν οι ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αντιβίωση, οι οποίοι παρουσίασαν αποκατάσταση της πεπτικής λειτουργίας μετά 3-4 μέρες από τη διακοπή των αντιβιοτικών. Άλλοι ασθενείς με συμπτώματα κακής πέψης, φουσκωμάτων, αερίων, κοιλιακού πόνου και πίεσης στο υπογάστριο, οι οποίοι δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με αντιβιοτικά, παρουσίασαν βελτίωση μετά μία εβδομάδα. Η βελτίωση συνεχίστηκε και μετά δύο εβδομάδες. Βελτίωση επίσης σημείωσαν και οι ασθενείς με δυσανεξία στη λακτόζη (στο γάλα) (Vnitr Lek, 1994, 40:79-83).

Η χορήγηση οξεόφιλου (με συμπληρώματα, με ζωντανό γιαούρτι ή με ειδικό γάλα εμπλουτισμένο με οξεόφιλο) είναι ζωτικής σημασίας για τη θεραπεία οποιουδήποτε τύπου διάρροιας, ιδίως όμως για τη διάρροια που συνδέεται με τη χρήση αντιβιοτικών.



Διπλή-τυφλή μελέτη έδειξε ότι η προληπτική χορήγηση σκευασμάτων οξεόφιλου μπορεί να βοηθήσει στην αποτροπή εμφάνισης διάρροιας σε άτομα που κάνουν θεραπεία με το αντιβιοτικό ampicillin (Amer J Hosp Ρharm, 1979, 36:754-57), ενώ άλλη μελέτη έδειξε ότι το ίδιο συνέβη με βρέφη που υποβάλλονταν σε θεραπεία με το αντιβιοτικό amoxycillin, όταν παράλληλα χορηγήθηκε σε αυτά (στοματικά) θεραπεία με οξεόφιλο (Clin Ter, 1991, 136:409-13).

Στο σημείο αυτό θα επισημάνουμε ότι μέχρι πρόσφατα επικρατούσε η άποψη ότι η θεραπεία με οξεόφιλο θα έπρεπε να αρχίζει μετά το τέλος της θεραπείας με αντιβιοτικά, γιατί η παράλληλη χρήση θα εξουδετέρωνε τον οξεόφιλο, άρα δεν χρησίμευε σε τίποτα.

Όπως, όμως, φαίνεται από τις μόλις αναφερθείσες μελέτες, καθώς και από άλλες πολύ νεότερες, αυτό δεν ισχύει (τουλάχιστον στο βαθμό που πιστευόταν).

Πάντως, ορισμένοι ερευνητές συνιστούν αυξημένες δοσολογίες οξεόφιλου, της τάξεως των 15-18 δις ζωντανών κυττάρων, σε περιπτώσεις παράλληλης χρήσης, η δε χορήγηση αντιβιοτικών και οξεόφιλου να απέχει αρκετά (όσο περισσότερο, τόσο το καλύτερο) κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Σύμφωνα με τους ίδιους ερευνητές, μετά το τέλος της αντιβιοτικής θεραπείας η δοσολογία του οξεόφιλου μπορεί να μειωθεί σημαντικά (1-2 δις ζωντανά κύτταρα την ημέρα ή και λιγότερο).

ΑΝΤΙΒΙOΤΙΚΕΣ ΙΔΙOΤΗΤΕΣ 

O οξεόφιλος παράγει φυσικά αντιβιοτικά, τα οποία, όπως έχει αποδειχθεί, εμποδίζουν την ανάπτυξη πάνω από 20 επιβλαβών βακτηρίων. Μέχρι στιγμής έχουν ανακαλυφθεί 5 τέτοια αντιβιοτικά, μεταξύ των οποίων η ασιντολίνη και η ασιντοφιλίνη. Σε αντίθεση με τα συνθετικά αντιβιοτικά, τα φυσικά αντιβιοτικά του οξεόφιλου δεν προκαλούν παρενέργειες.

Εκτός από τις εντερικές βακτηριακές λοιμώξεις που προκαλούν διάρροια, μια άλλη αρκετά συνηθισμένη βακτηριακή λοίμωξη, όπου τα προβιοτικά μπορούν να παίξουν ένα σημαντικό ρόλο, είναι η λοίμωξη και φλεγμονή της ουροδόχου κύστης (κυστίτιδα).

Η κυστίτιδα προκαλείται συνήθως από το βακτήριο Escherichia coli και είναι πολύ πιο συνηθισμένη στις γυναίκες παρά στους άνδρες (το στόμιο της ουρήθρας στις γυναίκες είναι περισσότερο εκτεθειμένο στους παθογόνους μικροοργανισμούς, ενώ και η απόσταση που έχουν να διανύσουν τα μικρόβια μέχρι την ουροδόχο κύστη είναι πολύ μικρότερη, λόγω του πολύ μικρότερου μήκους της γυναικείας ουρήθρας).

Αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η χρήση αντιβιοτικών θεωρείται επιβεβλημένη, όμως συνήθως πολύ πιο μόνιμα αποτελέσματα δίνει η χρήση προβιοτικών, δεδομένου ότι τα αντιβιοτικά διαταράσσουν τη χλωρίδα του κόλπου και δημιουργούν ανθεκτικά στελέχη Ε. coli. Αυτό έχει συχνά σαν αποτέλεσμα να διαδέχεται η μία λοίμωξη την άλλη.

Σε περίπτωση τέτοιων διαδοχικών ουρολοιμώξεων ή, γενικότερα, κάθε φορά που γίνεται αντιβιοτική θεραπεία, είναι καλό να χρησιμοποιείται, τόσο εσωτερικά (στοματικά), όσο και τοπικά, προβιοτική θεραπεία, εισάγοντας στον κόλπο, λίγο πριν τον ύπνο, 1-2 κάψουλες οξεόφιλου και συνεχίζοντας βράδυ παρά βράδυ για δύο εβδομάδες.

O οξεόφιλος όχι μόνο καταπολεμά τα βακτήρια και τον μύκητα Candida albicans που προκαλούν κολπίτιδες, αλλά αποτελεί και την καλύτερη προστασία έναντι της κυστίτιδας. Πράγματι, δημιουργεί μια φυσική ασπίδα προστασίας γύρω από το στόμιο της ουρήθρας που εμποδίζει τα παθογόνα βακτήρια να εισέλθουν σε αυτή και να ταξιδέψουν μέχρι την ουροδόχο κύστη.

Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι ιδιαίτερη σημασία για τις γυναίκες έχει η διατήρηση μιας υγιούς εντερικής χλωρίδας, δεδομένου ότι αυτό βοηθάει σημαντικά στη διατήρηση μιας υγιούς κολπικής χλωρίδας. Πράγματι, η μόλυνση του κόλπου με παθογόνα εντερικά βακτήρια είναι σχετικά εύκολη. Αυτό εξηγεί και γιατί γαλακτοβάκιλλοι, όπως ο οξεόφιλος και το μπιφιδοβακτήριο, λαμβανόμενοι δια του στόματος έχουν προληπτική / θεραπευτική δράση κατά των κολπικών μολύνσεων.

ΑΝOΣOΠOΙΗΤΙΚO ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΤΙΙΙΚΕΣ - ΑΝΤΙΚΑΡΚΙΝΙΚΕΣ ΙΔΙOΤΗΤΕΣ 

O οξεόφιλος συμβάλλει στην παραγωγή ιντερφερόνης, ενισχύοντας έτσι το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ συμβάλλει αποφασιστικά και στη μείωση των ελεύθερων ριζών που παράγονται εντός του οργανισμού.

Ως γνωστόν, οι ελεύθερες ρίζες, είτε είναι ενδογενείς, είτε εισέρχονται στο σώμα μας από το περιβάλλον (με τον αέρα κλπ) μπορούν να θέσουν σε δεινή δοκιμασία το ανοσοποιητικό μας σύστημα, ιδίως όταν υπάρχουν σε πολύ μεγάλους αριθμούς.

Τα παθογόνα βακτήρια του παχέος εντέρου παράγουν το μεγαλύτερο αριθμό ενδογενών ελεύθερων ριζών. O οξεόφιλος και τα άλλα ωφέλιμα βακτήρια, ελέγχοντας τον αριθμό των παθογόνων βακτηρίων, ελέγχουν επίσης και τον αριθμό των ελεύθερων ριζών που παράγονται από αυτά.

Εξ άλλου, ενώ τα συνθετικά αντιβιοτικά δεν επηρεάζουν τους ιούς, ορισμένες αντιβιοτικές ουσίες που παράγονται από τον οξεόφιλο, όπως η ασιντολίνη, έχουν και αντιιικές ιδιότητες, όπως έδειξαν πειράματα in vitro που διεξήγαγαν ερευνητές (Ι.Υ. Handam και E.M. Mikolajcik) με τον poliovirus και άλλους ιούς. Επιπλέον, ο οξεόφιλος και οι άλλοι γαλακτοβάκιλλοι παράγουν γαλακτικό οξύ και υπεροξείδιο του υδρογόνου (Η2O2), δημιουργώντας ένα περιβάλλον καθόλου ευνοϊκό για τους ιούς και τα μικρόβια.

O οξεόφιλος δίνει καλά αποτελέσματα σε πολλές περιπτώσεις έρπη του στόματος και των γεννητικών οργάνων, αλλά ακόμη, (με μικρότερα ποσοστά επιτυχίας) σε περιπτώσεις έρπη του κερατοειδούς χιτώνα του ματιού. Τα αποτελέσματα εμφανίζονται, κατά κανόνα, σε 1-4 ημέρες.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία για τον ιό του έρπη, ο οποίος, από τη στιγμή που θα εγκατασταθεί στο σώμα, παραμένει εφ` όρου ζωής, ενεργοποιούμενος κατά διαστήματα, ιδίως όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πεσμένο.

Επομένως, εκείνο που μπορεί να επιτύχει η θεραπεία με οξεόφιλο είναι η γρήγορη επούλωση των πληγών και η αδρανοποίηση του ιού για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Η επιτυχία είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο η νόσος βρίσκεται σε πρωιμότερο στάδιο.



O οξεόφιλος και άλλα προβιοτικά έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, όπως άλλωστε αναμένεται από κάθε παράγοντα που συμβάλλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού. Εκτός της γενικής αυτής παρατήρησης, ορισμένοι ερευνητές υποθέτουν ότι, σε μεγάλο βαθμό, οι αντικαρκινικές ιδιότητες του οξεόφιλου οφείλονται στην ικανότητά του να αλλοιώνει τη δομή ορισμένων ενζύμων που παράγονται από επιβλαβή βακτήρια (Clostridium κ.ά.). Τα ένζυμα αυτά φαίνεται ότι έχουν την ιδιότητα να μετατρέπουν προ-καρκινογόνες ουσίες σε καρκινογόνες.

Σε κλινική μελέτη με άτομα που συχνά κατανάλωναν κρέας χορηγήθηκαν συμπληρώματα οξεόφιλου. Oι αναλύσεις κοπράνων έδειξαν ότι τα συμπληρώματα μείωσαν τη δραστικότητα των δυνητικά καρκινογόνων ενζύμων βήτα-γλυκουρονιδάση και νιτρορεδουκτάση (J Nat Canc Inst, 1990, 64(2):255-61).

Σε ανασκόπηση δημοσιευμένων μελετών που έγινε από τον καθηγητή A. Lidbeck στο "European Journal of Cancer Prevention" τον Αύγουστο του 1992, σημειώνεται ότι η χορήγηση γάλακτος που περιείχε καλλιέργεια οξεόφιλου σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση του απορροφούμενου ασβεστίου και τη μείωση, τόσο των διαλυτών χολικών κοπρανικών οξέων, όσο και των βακτηριακών κοπρανικών ενζύμων (δύο παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου).

Στην ίδια ανασκόπηση αναφέρεται ότι μελέτες in vitro έδειξαν ότι ο οξεόφιλος και άλλοι γαλακτοβάκιλλοι μπορούν να απορροφήσουν μεταλλαξιογόνες (δυνητικά καρκινογόνες) ουσίες που παράγονται κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος, ενώ κλινικές μελέτες με ανθρώπους έδειξαν ότι ο οξεόφιλος μπορεί να μειώσει σημαντικά την απελευθέρωση μεταλλαξιογόνων ουσιών μετά την κατανάλωση τηγανισμένων φαγητών.

Μελέτες με αρουραίους, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε πειραματική πρόκληση καρκίνου του παχέος εντέρου με τη χορήγηση χημικών καρκινογόνων ουσιών, έδειξαν ότι η χορήγηση συμπληρωμάτων οξεόφιλου καθυστέρησε την έναρξη του καρκίνου (J Nat Canc Inst, 1990, 64(2):263-5).

Mελέτη με πάσχουσες από γυναικολογικούς όγκους, οι οποίες δέχονταν εσωτερική και εξωτερική ακτινοβολία της πυελικής περιοχής, έδειξε ότι η χορήγηση 150ml γάλακτος με καλλιέργεια οξεόφιλου απέτρεψε την εκδήλωση διάρροιας συνδεόμενης με την ακτινοθεραπεία (Clin Radiol, 1998, 39(4):435-7).

ΑΝΤΕΝΔΕΙΞΕΙΣ - ΠΡOΦΥΛΑΞΕΙΣ 

O oξεόφιλος είναι πολύ ασφαλής (όπως και τα προβιοτικά, γενικότερα), χωρίς τοξικότητα. Σε σχετικά σπάνιες περιπτώσεις μπορούν να παρουσιασθούν ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές, οι οποίες συνήθως παρέρχονται με την πάροδο των ημερών ή/και τη μείωση των δόσεων. Εάν οι διαταραχές επιμένουν η χρήση πρέπει να διακόπτεται και να ζητείται η συμβουλή ενός εξειδικευμένου ιατρού.

Βοτανική (και αγγλική) ονομασία: Camellia sinensis (Green Tea)

Ενεργό μέρος φυτού: Φύλλο

Ενεργά συστατικά: catechins (polyphenols)

Ιδιότητες: Περιέχει πολυφαινόλες, ισχυρά αντιοξειδωτικά. Εμποδίζει την οξείδωση της χοληστερίνης (LDL) ασκώντας ευεργετική δράση στην καρδιά. Μελέτες με ζώα και επιδημιολογικές μελέτες (όχι ακόμα διπλές-τυφλές μελέτες με ανθρώπους) δείχνουν αξιόλογη αντικαρκινική (προληπτική/θεραπευτική) δράση, ιδίως για καρκίνο πνευμόνων, οισοφάγου, στομάχου, λεπτού και παχέος εντέρου, παγκρέατος, στήθους. Αντιβακτηριακό. Ευεργετικό στην ουλίτιδα. Βοηθητικό αδυνατίσματος (κυρίως λόγω της πολυφαινόλης epigallocatechin).

Συνεργικά βότανα: OPC, Red wine, Borage oil, Garlic

Αντενδείξεις - Προφυλάξεις: Πολύ ασφαλές. Περιέχει καφεΐνη (στη μισή ποσότητα απ`ότι ο καφές), η οποία σε ευαίσθητα άτομα μπορεί να προκαλέσει ευερεθιστικότητα, αϋπνία, στομαχική διαταραχή. Τα ποιοτικά τιτλοδοτημένα εκχυλίσματα περιέχουν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό πολυφαινολών και μικρότερο ποσοστό καφεΐνης σε σχέση με τα ροφήματα.

Βοτανική (και αγγλική) ονομασία: Allium sativum (Garlic)

Ενεργό μέρος φυτού: Βολβός

Ενεργά συστατικά: allicin, alliin, diadyl disulfite

Ιδιότητες: Κατεβάζει τα τριγλυκερίδια και την κακή χοληστερίνη (LDL), ενώ ανεβάζει την καλή χοληστερίνη (HDL). Αντιπηκτικό (αραιωτικό του αίματος). Αντιυπερτασικό. Αντιοξειδωτικό. Προστατεύει τις αρτηρίες και την καρδιά. Προστατεύει όσους έχουν υποστεί έμφραγμα. Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα. Αντιικό, αντιβακτηριακό, αντιμυκητιασικό. Πιθανότατα δραστικό κατά του ελικοβακτηρίου. Μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου (ιδίως προστάτη, στομάχου, παχέος και ορθού εντέρου). Πάθηση Raynaud (αγγειοσπασμοί δαχτύλων χεριού, ποδιού, σε συνθήκες ψύχους ή στρες, με αποτέλεσμα τοπική ισχαιμία/κακά αιμάτωση). Διαλείπουσα (μη συνεχής) χωλότητα.

Συνεργικά βότανα: Echinacea, Astragalus, OPC, Goldenseal, Parsley, Red clover, Olive leaf, Turmeric, Green tea, Pau d`arco, Schisandra

Αντενδείξεις - Προφυλάξεις: Σε κάψουλες και στις συνιστώμενες ή λίγο μεγαλύτερες δοσολογίες, σπάνια μπορεί να προκαλέσει αλλεργία, ναυτία, διάρροια σε υπερευαίσθητα άτομα. Πάνω από 5 σκελίδες ωμού σκόρδου μπορούν να προκαλέσουν κάψιμο στομάχου ή φούσκωμα. Μπορεί να αυξήσει το αποτέλεσμα των αντιπηκτικών φαρμάκων. Δεν συνιστάται στις θηλάζουσες (μπορεί να προκαλέσει κολικούς στα βρέφη).

O ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για τη σύνθεση των πρωτεϊνών και αποτελεί βασικό συστατικό πάνω από διακοσίων ενζύμων, περιλαμβανομένων του SOD και των ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση των πυρηνικών οξέων DNA και RNA.

Το γεγονός ότι τα οξέα αυτά είναι απαραίτητα για τη διαίρεση και επιδιόρθωση των κυττάρων δείχνει πόσο σημαντικός είναι ο ψευδάργυρος για την αναπαραγωγική διαδικασία, καθώς και για την ανάπτυξη των ιστών και για την αποκατάστασή τους σε περιπτώσεις εσωτερικών ή εξωτερικών βλαβών.

Ένας σημαντικός αριθμός ατόμων, ιδίως άτομα μεγαλύτερων ηλικιών, παρουσιάζει οριακή ανεπάρκεια ψευδαργύρου, η οποία μπορεί να εκδηλωθεί με υποκλινικά συμπτώματα, όπως ανορεξία, μειωμένη ικανότητα θεραπείας και ανάρρωσης, μειωμένη οξύτητα όσφρησης, γεύσης και νυχτερινής όρασης, ενώ σοβαρότερη ανεπάρκεια για παρατεταμένο χρονικό διάστημα (πράγμα, πάντως, όχι αρκετά συνηθισμένο), μπορεί να εκδηλωθεί με κλινικά συμπτώματα, όπως λήθαργος, νοητικές διαταραχές, έλλειψη ανάπτυξης, δερματικές αλλοιώσεις, συχνές προσβολές από λοιμώξεις και, ίσως, ανεπαρκή λειτουργία των όρχεων.

Εάν το τελευταίο αυτό αποδειχθεί αληθινό, τότε αποκτά βάση η λαϊκή δοξασία ότι τα στρείδια, μια τροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ψευδάργυρο, έχουν ευνοϊκή επίδραση στην ανδρική σεξουαλικότητα.

Μειωμένα επίπεδα ψευδαργύρου παρατηρούνται συχνά και στις εξής παθολογικές περιπτώσεις: αλκοολισμός, AIDS, διάφοροι τύποι καρκίνου, όπως οισοφάγου, βρόγχων, προστάτη, παθήσεις ήπατος και νεφρών, εκφυλισμός ωχρής κηλίδας, διαβήτης, κακόηθες μελάνωμα, φλεγμονικές εντερικές παθήσεις, όπως πάθηση του Crohn.

Η επεξεργασία των τροφών τις απογυμνώνει, συνήθως, από τον ψευδάργυρο που περιέχουν.



ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ 

O ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, μετέχοντας σε πλήθος λειτουργίες του συστήματος αυτού, όπως τα Τ-λεμφοκύτταρα - φονείς, η ιντερλευκίνη 2 και το SOD.

Πολλές μελέτες σε ζώα και πολύ λιγότερες, μέχρι στιγμής, σε ανθρώπους έδειξαν ότι η ανεπάρκεια ψευδαργύρου δρα κατασταλτικά στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Ανωμαλίες οφειλόμενες σε ανεπάρκεια ψευδαργύρου, όπως μειωμένη παραγωγή αντισωμάτων και ανωμαλίες στο σπλήνα, το θύμο αδένα και τους λεμφαδένες, έδειξαν, σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, ότι μπορούν να αναστραφούν με τη χορήγηση συμπληρωμάτων ψευδαργύρου.

O ψευδάργυρος δεν έχει άμεση αντιοξειδωτική δράση, αφού δεν μετέχει σε αντιδράσεις οξειδοαναγωγής. Ενδέχεται όμως να έχει σημαντικές έμμεσες αντιοξειδωτικές ιδιότητες, μετέχοντας σε μηχανισμούς, όπως η σταθεροποίηση της κυτταρικής μεμβράνης ή η κατάληψη θέσεων από άλλα μέταλλα με οξειδωτική δράση, όπως ο σίδηρος.



ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ 

Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες, λαμβάνοντας παστίλιες ψευδαργύρου κάθε δύο ώρες, από τη στιγμή που θα εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα ενός κρυολογήματος, μειώνεται η διάρκειά του από 8-10 σε 4 περίπου μέρες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις όλα τα συμπτώματα του κρυολογήματος εξαφανίστηκαν μέσα σε 12-24 ώρες.

Εάν οι παστίλιες ληφθούν τη δεύτερη μέρα από την έναρξη του κρυολογήματος τα αποτελέσματα είναι και πάλι σημαντικά, αλλά σαφώς μικρότερα.

Ας σημειωθεί ότι είναι πολύ αποτελεσματικότερες οι παστίλιες ψευδαργύρου που λιώνουν σιγά, σιγά στο στόμα και ποτίζουν τους προσβεβλημένους ιστούς του λαιμού, από τις απλές ταμπλέτες / κάψουλες.



ΨΕΥΔΑΡΓΥΡΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ 

Oι γνώσεις μας σχετικά με τη δράση του ψευδαργύρου, όσον αφορά τον καρκίνο, είναι ακόμα ελλιπείς και συχνά αντικρουόμενες.

Κατ` αρχήν, σαν ενισχυτικός του ανοσοποιητικού συστήματος, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο ψευδάργυρος έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.

Άλλωστε, όπως προελέχθη, ορισμένα είδη καρκίνου συνδέονται με χαμηλά επίπεδα ψευδαργύρου, ενώ πειράματα με τρωκτικά έδειξαν ότι η προσθήκη ψευδαργύρου στη διατροφή τους εμπόδισε την εμφάνιση καρκίνου προκαλούμενου με χορήγηση καρκινογόνων ουσιών.

Άλλε&